مظلوم من!
09 اسفند 1391 توسط صادقيان
زیباترین! چقدر غریبی میان ما! آخر چرا؟ انگار خفته ایم! انگار مرده ایم! انگار رفته ای به بیابان بی کسی! گویی نشان نمانده از آن خیمه گاه نور! شاید گسسته ای!…
نه! نه! ما تو را ز شهر تبعید کرده ایم! ما دلبریده مردم از عشق ناامید! ما مردم پلید! آه ای فرید! دل بسته ای چرا به شفق؟ مهربان رفیق! اشکم به پای تو، از جان دردمند بگویم برای تو! خورشید سبزپوش! دلگیر و خسته ای؟! مظلوم من! نام تو مرده است! تنهایی تو را این روزها غروب هم از یاد برده است… .